رضاخان با طرح جمهوریت خود قصد محو دین در عرصه های سیاسی و اجتماعی را داشت... فکر نمی کنم مخالفت مدرس به ضرر ما بوده است... آنچه که رضاخان از جمهوریت می خواست غیر قابل اصلاح بود...در مورد جمهوری خواهی یا مشروطه خواهی،حوزه نجف آمادگی بیشتری برای پذیرش و گسترش این مفاهیم داشت

مخالفت مدرس،بهار و برخی دیگر با جمهوریت ربطی به مذهب ندارد... مدرس اصلاً و ابداً به دنبال حکومت اسلامی نبود... سلطنتی مثل احمدشاه تمام وحدت ملی را از بین برده بود...مدرس نه تنها با استفاده از احمدشاه و همکاری با او تلاش می‌کند رضاخان را مهار کند بلکه بدتر از احمدشاه. او حتی با شیخ خزعل هم همکاری می‌کند

ملک الشعرای بهار معتقد بود موافقت سردار سپه با جمهوری، اسباب تردید مردم شده است و مردم نتیجه چنین جمهوری را دیکتاتوری رضاخان می بینند... حجم وسیع مخالفت‌ها تا حدی بود که رضاخان متوجه شد اقلیت قوی مجلس، برخی از روشنفکران،علما و عموم مردم به تبع علما با جمهوری مخالفند

امام، مدرس را نمونه انسانی واقع‌بین که سیاست را به درستی درک کرده است، معرفی می‌کنند...امام در بسیاری از اشاراتشان به مدرس در کنار چهره مبارزاتی او، ساده‌زیستی‌اش را نیز مطرح می‌کنند...امام به صور مختلف هشدار می‌دادند که مراقب تکرار مشروطه باشید، البته نباید این جمله را به مفهوم مخالفت با مشروطه دانست و تصور کرد که امام نظر مثبتی نسبت به اصل مشروطه نداشته است.